Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παχυσαρκίας

Η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική κατάσταση που επηρεάζεται τόσο από το περιβάλλον όσο και από τη γενετική προδιάθεση. Ο πολυγονιδιακός έλεγχος παχυσαρκίας επιτρέπει την ανάλυση γονιδίων που επηρεάζουν τον μεταβολισμό, την όρεξη και την απώλεια ή επαναπρόσληψη βάρους, προσφέροντας εξατομικευμένες συστάσεις για πιο αποτελεσματική διαχείριση.

Ο έλεγχος περιλαμβάνει τέσσερις βασικούς τομείς:

• Παχυσαρκία: Ανάλυση γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν την αποθήκευση λίπους, την καύση θερμίδων και την τάση για αύξηση βάρους.
• Επαναπρόσληψη βάρους: Καθορίζει την προδιάθεση για αύξηση του βάρους μετά από απώλεια, βοηθώντας στη δημιουργία εξατομικευμένων στρατηγικών για διατήρηση του αποτελέσματος.
• Συναισθηματική πρόσληψη τροφής (ντοπαμίνη): Αξιολογεί γενετικούς δείκτες που σχετίζονται με τον τρόπο που η ντοπαμίνη επηρεάζει τη σχέση με το φαγητό, δίνοντας πληροφορίες για την επίδραση του στρες και της ανταμοιβής στην πρόσληψη τροφής.
• Μεταβολισμός αμύλου: Αναλύει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει τους υδατάνθρακες, επηρεάζοντας τα επίπεδα γλυκόζης και την αντίδραση σε διαφορετικά διατροφικά μοντέλα.

Ποιά γονίδια εξετάζονται;

Τα γονίδια που εξετάζονται στον Ολοκληρωμένο Γενετικό Έλεγχο για τη Διαχείριση της Παχυσαρκίας σχετίζονται με τον μεταβολισμό, την όρεξη, τη ρύθμιση του βάρους και τη συμπεριφορά πρόσληψης τροφής. Μερικά από τα βασικά γονίδια που αναλύονται περιλαμβάνουν:

• FTO: Σχετίζεται με την αποθήκευση λίπους, τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και την τάση για υπερφαγία.
• MC4R: Επηρεάζει την όρεξη και τη ρύθμιση της ενεργειακής ισορροπίας.
• LEPR: Κωδικοποιεί τον υποδοχέα της λεπτίνης, επηρεάζοντας τον κορεσμό και την κατανάλωση τροφής.
• PPARG: Σχετίζεται με τη ρύθμιση της λιπογένεσης και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
• ADRB2 & ADRB3: Συμμετέχουν στη ρύθμιση της λιπόλυσης και στην απάντηση του οργανισμού στη σωματική δραστηριότητα.
• UCP1: Σχετίζεται με τη θερμογένεση και τον μεταβολικό ρυθμό.
• DRD2: Συνδέεται με το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου και την τάση για υπερφαγία λόγω συναισθηματικών ερεθισμάτων.
• COMT: Επηρεάζει τον μεταβολισμό της ντοπαμίνης και τη διαχείριση του στρες, που μπορεί να επηρεάσει τη διατροφική συμπεριφορά.
• AMY1: Κωδικοποιεί την αμυλάση, το ένζυμο που διασπά τους υδατάνθρακες, επηρεάζοντας την απόκριση του οργανισμού στη δίαιτα με υψηλή ή χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες.
• TCF7L2: Συσχετίζεται με τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και την ικανότητα του οργανισμού να ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης.

Για να κάνετε τον γενετικό ελεγχο;

Βάσει των αποτελεσμάτων του γενετικού ελέγχου, διαμορφώνονται προτάσεις για:

• Διατροφή: Επιλογή της κατάλληλης μακροθρεπτικής σύνθεσης και τροφών που ταιριάζουν στο γενετικό προφίλ του ατόμου.
• Άσκηση: Προσαρμογή του είδους, της έντασης και της διάρκειας της φυσικής δραστηριότητας με βάση τη γενετική προδιάθεση.
• Φαρμακευτική υποστήριξη: Καθοδήγηση για πιθανή ανταπόκριση σε συγκεκριμένα φάρμακα για τη διαχείριση της παχυσαρκίας.

Ο πολυγονιδιακός έλεγχος για τη διαχείριση της παχυσαρκίας δίνει τη δυνατότητα για στοχευμένες παρεμβάσεις, συμβάλλοντας στη βελτίωση της υγείας και στη διατήρηση του βάρους μακροπρόθεσμα.